Cahit Sıtkı Tarancı, 4 Ekim 1910 yılında Diyarbakır’da doğdu. Galatasaray Lisesinden mezun oldu.. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesine bir süre devam etse de daha sonra Ankara Yüksek Ticaret Okulunu bitirdi.
Sümerbank’ta memur olarak çalıştı. 1939 yılında Paris Radyosunda Türkçe yayınlar yaptı. 2. Dünya Savaşı başladıktan sonra ülkeye döndü. Türkiye’de Çalışma Bakanlığında bir süre görev yaptı.
Cahit Sıtkı Tarancı şiirlerinde şekle düşkün bir sanatçıydı. Bu nedenle hece veznine ve kafiyeye sonuna kadar bağlı kalmıştır. Dili çok canlı, saf ve temizdir. Ahenkli bir üslupla şiirlerini meydana getirmiştir. Uzun cümleleri kullanmamıştır.
En güzel halk deyimlerini kullanmıştır. Hece ölçüsünde durakları şiirlerinden atarak şiire yeni bir bakış açısı getirmiştir. Garip akımının etkisiyle serbest yazdığı şiirleri de bulunmaktadır.
Cahit Sıtkı Tarancı sembolizm ve romantizm etkisiyle şiirlerini oluşturmuştur. Bu nedenle şiirlerinde günlük aşklar, mutluluklar, insanların gündelik tasaları, yaşama sevinci gibi konuları işlemiştir. Şiirlerinin çoğunda kendini anlatmıştır.
Cahit Sıtkı Tarancı sanat için sanat anlayışıyla şiirlerini yazmıştır. Onun şiirlerinde birey ön plandadır.
Pencereye konan kuşta, yoldan geçen çocukta, havada ölümü hatırladığı için ona Ölüm Şairi de denmiştir. Karamsar ruh hali ve yaşama sevgisi arasında kalıp bu ikilemini şiirlerine yansıtmıştır. Ayrıca şiirlerinde derin felsefe ve fikirlerden bahsetmemiştir.
Cahit Sıtkı Tarancı eserleri sadece şiirlerden meydana gelmemiştir. Deneme, makale, mektup ve hikaye türünde de eserler yazmıştır. Çocukluk arkadaşı olan Ziya Osman Saba’ya yazdığı eseri olan Ziya’ya Mektuplar yayımlanmıştır.
Cahit Sıtkı Tarancı şiirlerini Otuz Beş Yaş adlı kitabında toplamıştır. Bu kitabı sayesinde şiir yarışmasında birinci olmuştur.
Cahit Sıtkı Tarancı kısmi felç geçirerek konuşma yetisini kaybetmiştir. 12 Ekim 1956 yılında Viyana’da tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetmiştir.
